چنانچه یک یا تعداد بیشتری از دندانهای خود را از دست داده اید، راههای متفاوتی برای جایگزین کردن آنها وجود دارد. از دندانهای متحرک گرفته تا بریج که دو دندان مجاور ناحیه بی دندانی را تراش می دهند و به هم وصل میکنند. و درنهایت ایمپلنت یا کاشت دندان که بدون استفاده از دندانهای مجاور و آسیب به آنها جایگزین دندان از دست رفته می شود.

ایمپلنت های دندانی بهترین جایگزین دندانهای طبیعی انسان هستند چرا که:

این مزایا درست نقطه مقابل دندان های مصنوعی متحرک و همچنین بریجهای دندانی هستند. در بریجهای دندانی، دندانهای سالم باید تراشیده شوند تا به عنوان پایه مورد استفاده قرار گیرند که این خود نتیجه بسیار مخربی دارد. و در دندان متحرک به علت عدم ثبات و حرکت مداوم هم در غذا خوردن و هم در جویدن دچار مشکل هستند و به مرور سبب تحلیل هرچه بیشتر استخوان فک می شوند تا جایی که دیگر امکان استفاده از ایمپلنت هم وجود ندارد.

بهترین  زمان برایکاشت دندان قرار دادن آن بلافاصله پس از کشیدن دندان است. در صورتی که دندان از دست رفته، عفونی نباشد و مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد، شانس زیادی برای جایگزینی همزمان ایمپلنت بعد از کشیدن دندان وجود دارد  

مرحله اول قرار دادن پایه داخل لثه می باشد که به طور تقریبی ۱۵ تا ۲۰ دقیقه زمان نیاز دارد و در این مدت با بی حسی کامل و موضعی لثه، بیمار هیچ دردی را احساس نمی کند. این امکان وجود دارد که در بعضی از بیماران درد مختصری پس از جراحی و از بین رفتن بی حسی ایجاد شود که با استفاده از مسکن به زودی ازبین میرود. به نسبت تعداد ایمپلنتها زمان جراحی و میزان درد پس از جراحی متغیر خواهد بود.
در مرحله دوم که پس از گذشت سه تا شش ماه از مرحله اول انجام میشود؛ با استفاده از بی حسی موضعی یک پیچ فلزی روی پایه ایمپلنت قرار میدهند تا از لثه عبور و به استخوان برسد. در این مرحله نیز پس از پایان یافتن، احتمال درد بسیار خفیف تری نسبت به قبل وجود دارد.
در مرحله سوم که مرحله پایانی درمان است زمان قالبگیری روکش دندان است که پس از طی مراحل امتحان و نهایی شدن، عاج دندان روی پایه دندان قرار می گیرد این مرحله معمولا بدون درد یا درد بسیار خفیفی نسبت به مراحل قبل است.
پس از پایان مراحل درمان و قرار گرفتن دندان در محل خود ، هنگام غذاخوردن نیرویی که بر دندان وارد می شود توسط استخوان فک دفع می شود و درنتیجه هیچ گونه دردی را بیمار احساس نخواهد کرد.

شکل ۱. مراحل انجام ایمپلنت دندان

پاسخ این است که اگر شما در سلامت عمومی به سر می برید، لثه های خوب و سالمی دارید و مقدار استخوان نیز در ناحیه ای که میخواهد ایمپلنت را دریافت کند کافی است، بله شما کاندید ایمپلنت هستید. اما اگر ناحیه ای که دندان آن را کشیده اید دچار تحلیل استخوان شده یعنی شما مدتها پیش دندان خود را کشیده اید ولی سالها اقدام به جایگزینی ننموده اید، طبیعی است که استخوان آن ناحیه در اثر عدم وجود فشارهای طبیعی حین غذا جویدن و عدم شرکت در فعالیت های طبیعی رفته رفته دچار ضعف و تحلیل شده است و در حال حاضر از ضخامت کافی برخوردار نیست، دراین حالت شما می بایست پیوند استخوان دریافت نموده و استخوان این ناحیه را تقویت کنید .
همچنین اگر شما سابقه بیماری مزمن داشته باشید و یا مبتلا به براکسیسم (سایش دندانها) و یا امراضی از جمله دیابت و غیره باشید، میزان موفقیت کاهش می یابد اما به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندانی در حدود ۹۵% گزارش شده است.

انجام ایمپلنت برای افراد سیگاری

بهتر است پیش از درمان ایمپلنت سیگار را ترک کنید، چراکه باعث افزایش موفقیت درمان خواهد شد و نتایج درمان ایمپلنت را بهبود خواهد بخشید. اگرچه بیمارانی نیز هستند که با وجود مصرف روزانه سیگار تحت درمان ایمپلنت قرار گرفته اند، اما این موضوع که سیگار کشیدن مشکلات اطراف ایمپلنت دندان را افزایش می دهد قابل توجه است.حتی با وجود سیگار کشیدن می‌توان موفقیت بالای 90 درصدی برای ایمپلنت در نظر گرفت، بنابراین گذاشتن ایمپلنت برای فرد سیگاری از لحاظ علمی به‌صورت مطلق اشتباه نیست، اما عواملی نظیر تعداد سیگار مصرفی طی روز، سال‌های مصرف سیگار بر میزان موقعیت ایمپلنت موثر است.

 هزینه ایمپلنت

• نوع ایمپلنت
• هزینه پزشک معالج و هزینه لابراتوار
• در صورتیکه نیاز به جراحی های بازسازی باشد به هزینه این جراحی ها به قیمت کاشت دندان اضافه خواهد کرد.
• قطعات ایمپلنت با توجه به برند و کارخانه سازنده قیمت متفاوتی دارد.

نکته:

• در هر درمان در شرایط معمول حداقل نیاز به پنج قطعه ایمپلنت می باشد؛ دو عدد از این قطعات برای همیشه در دهان بیمار باقی خواهند ماند. سه عدد دیگر از قطعات، جهت فرم دادن لثه و مراحل قالب گیری استفاده می شود.
• علاوه بر قیمت قطعات، هزینه دندانپزشک متخصص و هزینه لابراتوار سازنده نیز به هزینه ها اضافه می شود. (جراحی و کاشت ایمپلنت توسط متخصص جراحی و پروتز یا روکش آن توسط متخصص پروتز انجام می شود.)